here are the full lyrics of Sant Dnyneshwar's text which someone on RMIM pointed out to me.
रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा ।
सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥१॥
चरणकमळदळू रे भ्रमरा ।
भोगीं तूं निश्चळु रे भ्रमरा ॥२॥
सुमनसुगंधु रे भ्रमरा ।
परिमळु विद्गदु रे भ्रमरा ॥३॥
सौभाग्यसुंदरू रे भ्रमरा ।
बाप रखुमादेविवरू रे भ्रमरा ॥४॥
Taken from this website: http://www.aathavanitli-gani.com/Song%20Html/708.htm
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
19 comments:
Here is my interpretation of this song. It is hard to understand everything from Dnyaneshwar's 12th century marathi but, here is what I understand. "Bhramara" means a beetle. Dyaneshwar is calling himself (or his mind) the beetle. "runujhunu" is the sound that beetle makes as it buzzes around.
saandi tu avagunu: lose all your bad habits/behaviors.
charankamaladalu: focus at the feet of God rather than fleeting around the world.
sumansugandhu: follow the scent of the flower to get you there.
saubhagyasundaru: when you find Vitthal-Rakhumai that is your good fortune and bliss.
Please let me know if you find a better translation/interpretation of this.
Parag, what do you think "vidgadu" means? The youtube clips says "bliss" and HM says something different. The word sounds familiar, but I don't know.
Please write the full song in English scripts for the non-Marathis.
Also if possible please give the meaning of the whole song.
Thanks and Happy "Ganesh Chathurthi" to all.....
This was so helpful parag... Thanks a lot :)
@Sumanspeaks
Here is the lyrics of this song in English
Runujhunu Runujhunu Re Bhramara
Sandi Tu Avagunu Re Bhramara
Chranakamaldalu Re Bhramara
Bhogi Tu Nischalu Re Bhramara
Sumansugandhu Re Bhramara
Parimalu Vidgadu Re Bhramara
Soubhagyasundaru Re Bhramara
Baap Rakhumadevivaru Re Bhramara
please refer to Parag's comment to know the english meaning of this song.
रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा ।
सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥
प्रस्तुत अभंग हा उपदेशपर प्रकरणातील असून या अभंगामध्ये माउली श्री ज्ञानोबाराय जीवास उपदेश करतात . या अभंगात श्री माउली जीवास भ्रमराची उपमा देतात . ज्याची उपमा द्यावयाची व ज्याला उपमा द्यावयाची त्या दोघात कांही साम्य असणे आवश्यक असते .श्री माउलींच्या नवनवोन्मेषशालिनी दिव्य प्रतिभेस भुंगा व जीव यांचे साम्य दिसून येते . भुंगा हा षट्पद कीटक आहे. त्यास सहा पाय असतात . तद्वत जीवास ही सहा पाय असतात ते म्हणजे श्रोत्र , चक्षु ,त्वचा ,रसना ,घ्राण व या पाच ईंद्रियांचे अध्यक्ष असलेले पण स्वतः मात्र ईंद्रिय नसलेले मन . ज्या प्रमाणे भुंगा त्याच्या या सहा पायाच्या साहाय्याने जगामध्ये विचरतो तद्वत हा जीव सुद्धा पंच ज्ञानेंद्रिय व सहावे मन यमके साहाय्य घेऊनच विचरतो . हे साम्य लक्षी घेऊन माउली श्री ज्ञानोबाराय जीवास भ्रमराची उपमा देतात व त्यास आर्जवाने उपदेश करातात -
रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा ।
सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥
या भ्रमरात व जीवात अजून एका साम्य आहे ते असे की भ्रमर हा सतत गुं गुं गुं गुं गुं गुं गुं .... करत असतो साहित्यीक परिभाषेत त्यास गुंजारव असे म्हटले जाते .माउली त्या गुंजारवास रुणुझुणु असे म्हणतात . ज्याप्रमाणे भुंगा हा सतत ,अथकपणे गुंजारव करत असतो त्याप्रमाणे जीवही सतत गुंजारव करत असतो . माउलींनी रुणुझुणु या पदासने विप्सा म्हणजे द्विरुक्ती केली आहे . त्याचे कारण प्रथम रुणुझुणु हे पद मी (अहमाध्यास ) व द्वितीय रुणुझुणु हे पद माझे (ममाध्यास) दर्शविणारे आहे . हा जीव जन्मापासून मृत्यू पर्यंत अथकपणे मी माझे... मी माझे..... असा सतत गुंजारव करत असतो म्हणून श्री ज्ञानराज माउली जीव रुपी भ्रमरास अत्यंत आर्जवाने सांगतात की बाबारे रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा । ही रुणझुणरूप अहंता व ममता हा तुझ्यामधील दोष आहे . कोणतीही गुणदोषता ही सापेक्ष असते, कधी एके ठिकाणी गुण असणारी गोष्ट दुसरे ठिकाणी दोषही असू शकतो .कारण दोषाची व्याख्या कार्यविघातको दोषः अशी केली आहे . जो कार्यास विघातक असतो त्यास दोष म्हणावे अशी केली आहे . योग्य अहंता व ममता हे दोघे व्यवहारात कधी गुण असू शकतात . पण आध्यात्मात परमात्मप्राप्तीसाठी अहंता व ममता हे प्रतिबंधक ,विघातक असल्याने दोष आहेत म्हणून माउली त्या अहंतेस व ममतेस अवगुण असे सांबोधतात . व जीवरुपी भ्रमरास हे अहंता व ममतारुपी अवगुण परित्यागाविषयी अत्यंत लडिवाळपणाने सांगतात की सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥ हे जीवा मी माझे .... मी माझे रूपी रुणझुण ही आत्मप्राप्तीसाठी प्रतिबंधक असल्याने या रुणझुण रूपी अवगुणांचा तू परित्याग कर ....
रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा ।
सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥
प्रस्तुत अभंग हा उपदेशपर प्रकरणातील असून या अभंगामध्ये माउली श्री ज्ञानोबाराय जीवास उपदेश करतात . या अभंगात श्री माउली जीवास भ्रमराची उपमा देतात . ज्याची उपमा द्यावयाची व ज्याला उपमा द्यावयाची त्या दोघात कांही साम्य असणे आवश्यक असते .श्री माउलींच्या नवनवोन्मेषशालिनी दिव्य प्रतिभेस भुंगा व जीव यांचे साम्य दिसून येते . भुंगा हा षट्पद कीटक आहे. त्यास सहा पाय असतात . तद्वत जीवास ही सहा पाय असतात ते म्हणजे श्रोत्र , चक्षु ,त्वचा ,रसना ,घ्राण व या पाच ईंद्रियांचे अध्यक्ष असलेले पण स्वतः मात्र ईंद्रिय नसलेले मन . ज्या प्रमाणे भुंगा त्याच्या या सहा पायाच्या साहाय्याने जगामध्ये विचरतो तद्वत हा जीव सुद्धा पंच ज्ञानेंद्रिय व सहावे मन यमके साहाय्य घेऊनच विचरतो . हे साम्य लक्षी घेऊन माउली श्री ज्ञानोबाराय जीवास भ्रमराची उपमा देतात व त्यास आर्जवाने उपदेश करातात -
रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा ।
सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥
या भ्रमरात व जीवात अजून एका साम्य आहे ते असे की भ्रमर हा सतत गुं गुं गुं गुं गुं गुं गुं .... करत असतो साहित्यीक परिभाषेत त्यास गुंजारव असे म्हटले जाते .माउली त्या गुंजारवास रुणुझुणु असे म्हणतात . ज्याप्रमाणे भुंगा हा सतत ,अथकपणे गुंजारव करत असतो त्याप्रमाणे जीवही सतत गुंजारव करत असतो . माउलींनी रुणुझुणु या पदासने विप्सा म्हणजे द्विरुक्ती केली आहे . त्याचे कारण प्रथम रुणुझुणु हे पद मी (अहमाध्यास ) व द्वितीय रुणुझुणु हे पद माझे (ममाध्यास) दर्शविणारे आहे . हा जीव जन्मापासून मृत्यू पर्यंत अथकपणे मी माझे... मी माझे..... असा सतत गुंजारव करत असतो म्हणून श्री ज्ञानराज माउली जीव रुपी भ्रमरास अत्यंत आर्जवाने सांगतात की बाबारे रुणुझुणु रुणुझुणु रे भ्रमरा । ही रुणझुणरूप अहंता व ममता हा तुझ्यामधील दोष आहे . कोणतीही गुणदोषता ही सापेक्ष असते, कधी एके ठिकाणी गुण असणारी गोष्ट दुसरे ठिकाणी दोषही असू शकतो .कारण दोषाची व्याख्या कार्यविघातको दोषः अशी केली आहे . जो कार्यास विघातक असतो त्यास दोष म्हणावे अशी केली आहे . योग्य अहंता व ममता हे दोघे व्यवहारात कधी गुण असू शकतात . पण आध्यात्मात परमात्मप्राप्तीसाठी अहंता व ममता हे प्रतिबंधक ,विघातक असल्याने दोष आहेत म्हणून माउली त्या अहंतेस व ममतेस अवगुण असे सांबोधतात . व जीवरुपी भ्रमरास हे अहंता व ममतारुपी अवगुण परित्यागाविषयी अत्यंत लडिवाळपणाने सांगतात की सांडीं तूं अवगुणु रे भ्रमरा ॥ हे जीवा मी माझे .... मी माझे रूपी रुणझुण ही आत्मप्राप्तीसाठी प्रतिबंधक असल्याने या रुणझुण रूपी अवगुणांचा तू परित्याग कर ....
खूप छान
Dhanyawad Sir... Konte book wachave arth samjyasathi ya vishyi margadarshan karave....
Sant Dhyaneshwar compares the mind to a bee, which keeps
flying making a buzzing sound until it reaches its final destination, the flowerbed with nectar. Similarly, the mind with its two wings (Ahamkara and Mamakara) flies around the world making sounds (grieving, complaining, etc). Until it reaches the final destination viz. the Lord’s lotus-feet (flower bed) to enjoy eternal bliss (nectar). In order to train the mind to meditate on the Lord & DEVI’s feet
सुंदर वर्णन
सुंदर वर्णन
👌👌👌
Nice
Sundar 👌👌
I want the meaning of parimalu vidgadu re bhramara
Very well explained.... To the point
Runujhunu Runujhunu Lyrics
Runujhunu runujhunu re bhramara
Saandi tu awagunu re bhramara
Charanakamaladalu re bhramara
Bhogi tu nishlalu re bhramara
Sumanasugndhu re bhramara
Parimalu widradu re bhramara
Saubhaagy sundaru re bhramara
Baaparakhumaadewiwaru re bhramara
Vigdadu means to spread. Sant Dnyaneshwar tells to the Mind (in this case #Bhramara) to devote himself in the gods feet and #spread gods good thoughts #parimalu in the world, let more people be aware of this through you. i.e. Parimalu Vigdhadu re Bhramara.
Post a Comment